Blog 

25-06-2020

Nierdonatie

Deze week is het tien jaar geleden dat Ton (mijn man) een nier doneerde, via een cross-over-programma aan goede vriend van ons. We vieren dit elk jaar met een etentje, een jaar extra leven. Dit jaar is het een mijlpaal. Onze vriend dialyseerde al 17 jaar en had twee mislukte transplantaties achter de rug. Dit was een laatste poging, nu van een levende donor. Toch is er ook een rouwrandje.

Terugkijkend naar de ingreep, hoe spannend het was toen het dreigde mis te gaan. De heftige gevoelens die we deelden met elkaar, de kwetsbaarheid die we zagen in elkaar, de vreugde toen het uiteindelijk lukte met een ander medicijn wat nog niet officieel op de markt was. Het gevecht van de dokter, maar vooral van onze vriend. Er is veel gebeurd in de afgelopen jaren. Ton had een snel herstel en kon na 6 weken zijn werk en leven weer oppakken, maar degene die de nier ontvangt blijft patiënt, er zijn  bijwerkingen van de medicatie, er is kans op afstoting. Het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Je leven met een donornier verbetert, je overlevingskans is groter, maar je hebt nog steeds controles, je slikt nog steeds bergen medicatie.

Emotioneel is het ook ingrijpend, we hebben indertijd goede afspraken gemaakt met elkaar en stonden er als vrienden alle vier achter (ja, ook de partners zijn belangrijk in deze beslissing). We hebben lief en leed gedeeld, schuld en schaamte besproken, angsten voor als het niet goed zou gaan en dat we dat risico namen. Het niet in de schuld staan bij de ander. Onze vriendschap heeft het doorstaan, is er door verdiept. Het was een zeer intens proces en alle moeite waard. De dankbaarheid overheerst voor alle extra tijd, om als vader de kinderen te zien opgroeien en inmiddels ook een kleinkind.

Toch heeft dit jubileumjaar ook een nare kant, afgelopen tijd is er namelijk blaaskanker geconstateerd bij onze vriend en de behandeling daarvoor is begonnen. Er is goede hoop om de blaas te behouden, maar er zijn ook vragen wat dit voor de donornier gaat betekenen. We hebben goede hoop, het leven blijft kwetsbaar. Toch gaan we met elkaar vieren dat er in ieder geval al tien jaar leven is toegevoegd. We weten niet wat de toekomst brengt. Verlies van gezondheid is een enorm verlies, we kunnen ons leven niet maken. Wel kunnen we soms een handje helpen door een donatie of door medische ingrepen. Het besef van een gezond lichaam, dat zelfs met een nier minder goed kan blijven functioneren, is een grote reden tot dankbaarheid.

Verliezen is niet alleen door en rondom de dood, verlies is heel breed. Verlies van je gezondheid is een heel ingrijpend proces met grote gevolgen. Niet alleen voor degene die ziek is, maar ook voor het hele gezin eromheen. Het is goed om daar oog voor te hebben. Aan de buitenkant is dat niet altijd zichtbaar.